Tekst: Wiktoria Bogulak

Zapewne nie jesteśmy w stanie wyobrazić sobie, jak to jest marzyć o tym, by móc coś zobaczyć, usłyszeć bądź przejść kilka kroków samemu. Nick Vujicic doskonale wie, jak to jest. Urodził się bez rąk i nóg. Mimo niesamowitego wsparcia rodziny, która codziennie mu mówiła, że jest cenny i wartościowy, spotykał się z wyzwiskami, szykanowaniem i ubliżaniem. Każdego dnia modlił się, aby dostać kończyny. Nie potrafił zrozumieć, po co na świecie ktoś taki jak on? Myślał, że do końca życia będzie potrzebował pomocy rodziny, nigdy się nie usamodzielni.

Przeszedł jednak wielką zmianę od tamtego czasu. Nauczył się radzić sobie z wieloma sprawami samodzielnie, za pomocą swojej lewej „kurzej stopki” , jak nazywa ją w żartach. Odkrył swoją pasję głoszenia ludziom, inspirowania ich. Obecnie jeździ po całym świecie, przemawiając do ludzi. Mnóstwo osób zainspirował i wielu dał nadzieję. Uprawia sport: surfing, piłkę nożną i pływanie. Jest mężem i ojcem czwórki dzieci. Ma pozytywne nastawienie do życia i pomaga innym, jak tylko może. Kto wie, co by się z nim stało, gdyby nie napotkał odpowiednich ludzi na swojej drodze, którzy napełnili go nadzieją, którą obecnie rozdaje innym?

Innym niezwykle inspirującym przykładem jest szesnastoletnia Greta Thunberg, która protestuje na rzecz naszej planety. Wszystko zaczęło się, gdy 20 sierpnia 2018 roku zamiast pójść do szkoły, stanęła pod gmachem parlamentu z własnoręcznie zrobionym plakatem – „Strajk szkolny dla klimatu”. Wywołała fale protestów na całym świecie, została zaproszona m.in. na konferencje ONZ oraz do TED talks, gdzie wygłosiła przemowy. „Nie szukajmy nadziei, szukajmy działania. Mam prośbę do ludzi z całego świata: zrozumcie, że politycy nas zawiedli. Nie możemy dłużej tak się zachowywać. Trzeba zmienić reguły. Jeśli kilkoro z nas, dzieci, trafiło na okładki gazet w całym świecie, tylko dlatego, że nie poszliśmy do szkoły, zobaczcie, co możemy zrobić razem. Poświęcamy naszą planetę, by żyć w luksusie” - powiedziała na COP 24 Greta Thunberg.

Zaskakujące w tym wszystkim jest to, że Greta ma zespół Aspergera i przeszła przez depresję. Jej zaangażowana postawa inspiruje. Dziewczyna przełamuje swoją nieśmiałość, aby przemówić do ludzi na tema tego, co uważa za ważne.

Od tych dwóch osób możemy nauczyć się wiele. Doceniając to, co mamy i szanse nam dawane, chociażby. Pokazują że mimo przeszkód i tego, co mówią ludzie wokół, możemy dokonać rzeczy pięknych. Wzbudzić protest, dać nadzieję setkom, pomóc bezdomnemu, obok którego codziennie przechodzimy. Napełniają nadzieją i motywują, aby działać, podjąć ryzyko mimo tego, co możemy stracić.